Crematorium Sint Barbara

Bijna zestig jaar heeft de opdrachtgever, Stichting RK begraafplaatsen Den Haag, gewikt en gewogen over de bouw van een crematorium op de begraafplaats Sint Barbara op de Binckhorst in Den Haag. De begraafplaats is lange tijd een verborgen juweel geweest. Door de aanleg van de Victory Boogie Woogie tunnel is de entree van de begraafplaats zichtbaar geworden. Bovendien gaat deze stille oase deel uitmaken van de groene long van de Binckhorst.

De opgave voor Queeste was uitgebreider dan alleen een crematorium ontwerpen. De vraag was ook om de begraafplaats aan de kant van de Binckhorstlaan een herkenbaar gezicht te geven. Verder was er vanuit de gemeente het verzoek de begraafplaats beter toegankelijk te maken voor de toekomstige bewoners en gebruikers in de buurt om Sint Barbara te laten fungeren als park voor de Binckhorst. Dat maakt het noodzakelijk een extra ingang te maken aan de Zuiderkroonstraat. Daarvoor heeft Queeste een brug ontworpen die uitkomt op een plein met daaraan de nieuwe werkplaats en een paviljoen. Beide gebouwen maakten deel uit van de opdracht.

Kenmerkend voor de begraafplaats zijn de lanen die begeleid worden door heggen en muren en de weelderige begroeiing. Dit thema heeft Queeste als uitgangspunt genomen voor de ontwerpen. Alle drie de gebouwen hebben intieme buitenruimtes die door muren zijn afgezonderd van het dagelijks reilen en zeilen op Sint Barbara.

Crematorium

Het crematorium heeft een rouwhof waar alle ruimten die nodig zijn voor de crematies op of om liggen. De basis van het gebouw is een tweetal eenvoudige metselwerk blokjes met technische en secundaire functies. Daartussen ligt het rouwhof met twee bijzondere volumes van de familiekamer en de bezinningsruimte. Waar het metselwerk orthogonaal is zijn de invullingen vrijer van vorm. Onder de overkapping van het rouwhof, in de openlucht, is ook de plek waar de kisten de oven worden ingevoerd.

Het crematorium ligt naast de bestaande formele entreegebouwen van de begraafplaats. De architectuur refereert aan de bestaande architectuur maar is meer eigentijds.

Foto’s: Piet Gispen Photography