In 2003 is Queeste architecten gevraagd een studie te doen naar de bouwkundige staat van de erker op de hoek van de Prinsestraat 49-55. De bevindingen van deze studie zijn weergegeven op deze tekening. De studie resulteerde in de volgende conclusies:

1) Gezien de staat waarin de erker zich bevindt, is, met name ten aanzien van de veiligheid, een grondig herstel noodzakelijk.

2) Gezien het ontbreken van een voldoende constructief basement (m.n. op de eerste verdieping) en de talloze (onherstelbare) zettingen en vervormingen die hieruit zijn voortgekomen, wordt geadviseerd dit herstel in de vorm van een nieuwbouw uit te laten voeren.

3) De buitenruimte op de tweede verdieping is momenteel vrij toegankelijk. De afscheiding van het dak op de erker is echter onvoldoende en onherstelbaar beschadigd. In de uitwerking van de nieuwbouw dient hier een afdoende oplossing voor te worden bedacht.

Tijdens het uitwerken van de tekeningen voor de bouwaanvraag voor een nieuwbouw van de erker is uitgegaan van bovengenoemde conclusies. In grote lijnen is het ontwerp van de erker gebaseerd op de vorm en wetmatigheden van het bestaande bouwdeel. In de aansluitingen op de gevel en voor wat betreft de opbouw en detaillering is de erker aan de gevel “verankerd” en als zodanig onveranderd gebleven.

In de beëindiging van de erker is gekozen voor een oplossing waarbij toch een deel van het dak als buitenruimte kan worden toegekend aan het appartement. Hierdoor ontstaat een mooi stedelijk balkon in de Prinsestraat. De houten bekroning, met sierlijke vulling, is daarbij behouden. De hoek aan de Juffrouw Idastraat blijft daardoor een “echo” van de andere hoek van het bouwblok waar de erker deel van uit maakt. Door het nieuwe (ranke) stalen hekwerk terug te houden t.o.v. de kroonlijst en de buitenruimte niet door te laten lopen tot aan de uiterste linker en rechter zijde van het dak is de zichtbare maat van de erker, als accent op de gevel, bescheiden en blijft het beeld van een open hoek zoveel als mogelijk behouden.